Αγαπητέ μου "θείο" Αργύρη καλό σου ταξίδι.

 

Η Αγάπη σου, τα έργα σου, ο έξω καρδιά, ο πλακατζής, είναι
το εισιτήριό σου για την άλλη διάσταση που περπατείς τώρα.
Δέν έγινε να βρεθούμε σε κάποιο ταβερνάκι της Θεσσαλονίκης
όπως πάντα μου έλεγες, αλλα εγω τα ουζάκια τα προσθεσα
στην προσευχη μου για την όμορφη Ψυχούλα σου. Ησουν Ψυχή!
Με βοήθησες οταν ξεκίνησα το blog μου και πάντα ανέβαζες
ότι αρθρο σου έστελνα. Αγαπητέ μου θείο Αργύρη θα σε κρατώ
πάντα ζωντανό στην Μνήμη μου και πάντα θα γεμιζω κι ένα
ποτηράκι για εσένα για να τα Σκεφτόμαστε αλλα και για να τα
τσουγκρίζουμε Ελληνικά. Αγαπητοί Αγγελική, Γιάννη ο θείος ζει.

ΑΔΗΣ, Αλέξανδρος

ΥΓ: Οσοι προτίθεστε να βοηθείσετε περαιτέρω
επικονωνείστε με το ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕΛΛΗΝΙΚΑ.